| Ἀθήναι, φύλλο 5147, 16/29 Ιουνίου 1914 Καὶ πάλιν ἡ ἀντιπολίτευσις |
Διατὶ ὅλαι αὐταὶ αἱ μεταφυσικαὶ θεωρίαι διὰ τὴν τόσον ἁπλῆν Θέσιν τῶν ἐθνικῶν ἡμῶν πραγμάτων; Ἀπὸ τῆς 17 Ἰανουαρίου, ἥτις ὡρίσθη ἡμέρα ἐκκενώσεως τῆς Β. Ἠπείρου εἴπομεν πρὸς τὴν κυβέρνησιν, ὅτι ἠδύνατο νὰ παύσῃ χρησιμεύουσα ὡς χωροφύλαξ τοῦ Βὴδ καὶ ἐκκενοῦσα αὐτὴν καὶ τὴν Σάσωνα, ἀφοῦ τὰς ἐδώρησεν εἰς τὴν Ἀλβανίαν νὰ προσαρτήσῃ τοὐλάχιστον τὰς νήσους κηρύττουσα ἐκληρωθέντας τοὺς ὅρους τοὺς προβληθέντας ὑπὸ τῶν Δυνάμεων· Ἀλλ’ ἡ κυβέρνησις διὰ νὰ μὴ προσαρτήσῃ τὰς νήσους ἀνέβαλλε τὴν ἐκκένωσιν τῆς Ἠπείρου καὶ ὅταν ἀκόμη ἐξεπλήρου τὴν ἐντολὴν τῆς ἐκκενώσεως πρὸ διμήνου πάλιν παρέπεμπεν εἰς καλένδας τὴν ψήφισιν του νόμου τῆς ἐκχωρήσεως τῆς Σάσωνος διὰ νὰ μὴ προσαρτήσῃ τὰς νήσους. Καὶ ἀφοῦ ὁ νόμος ἐψηφίσθη πάλιν ἀνέστειλε τὴν δημοσίευσιν τοῦ Διατάγματος τῆς ἐκχωρήσεως διὰ νὰ μὴ δημοσιεύσῃ καὶ τὸ διάταγμα τῆς προσαρτήσεως τῶν νήσων. Ἐν τῷ μεταξύ δὲ προέβαινεν ὁ κ. πρωθυπουργὸς εἰς δηλώσεις, αἵτινες προηγοῦνται μόνον ἀμέσου κηρύξεως πολέμου, διεκήρυττε πληροφορίας καὶ γνώμας διὰ τῶν ἐφημερίδων, ὅτι ὁ πόλεμος ἦτο ὑπόθεσις ὡρῶν, διότι ἦτο καὶ ὑπόθεσις ἐθνικῆς σωτηρίας. Ἡμεῖς εὐθὺς ἀμέσως χωρὶς νὰ παρακολουθήσωμεν τὰ φιλοπόλεμα θούρια του κυβερνητικοῦ τύπου εἴπομεν εἰς τὸν κ. Ε. Βενιζέλον, εἰς φωνὴν τοῦ ἔθνους ὁλοκλήρου ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον καὶ ὁ Θεάνθρωπος εἶπεν εἰς τὸν καταδότην αὐτοῦ. «Ὅ,τι ἔχεις νὰ πράξῃς, πρᾶξε αὐτὸ τὸ ταχύτερον»· Διότι τοῦτο ἦτο ἡ ἀληθὴς καὶ ὑπερτάτη ἀνάγκη. Θὰ ἦτο δὲ μωρὸν νὰ ὑποτεθῇ, ὅτι ὁ κ. πρωθυπουργὸς προέβαινεν εἰς τὰς δηλώσεις ἐκείνας. ἐν τῇ Βουλῇ χωρὶς νὰ ἔχῃ πρότερον ἀπολύτως ἀσφαλῆ γνῶσιν τῆς διεθνοῦς καταστάσεως καὶ τῶν διαθέσεων τῶν συμμάχων. Διότι ἐγράψαμεν ἀπὸ τῆς πρώτης στιγμῆς, ὅτι ἄνευ τοιαύτης συνυπάρξεως τῶν δύο ἀνυπερβλῆτων ὅρων θὰ ἦσαν προϊὸν παρακρούσεως καὶ ἐπικινδύνου διὰ τὸ ἔθνος φρενοπαθείας ἐὰν εἰκῇ καὶ ἀπὸ δημοκοπίαν ἐγίνοντο δηλώσεις τοιαῦται. Ἀλλ’ ἰδοὺ ὅτι ἐνῷ ὁ Ἰούδας ἐνωτισθεὶς τοῦ Θεανθρώπου τὴν ὀργὴν ἔσπευσεν εἰς ταχεῖαν ἐκτέλεσιν ἑνὸς ἔργου κακίας, ὁ κ. πρωθυπουργὸς ἐνωτισθεὶς τὴν φωνὴν τοῦ ἔθνους συνεπὴς πρὸς τὰς πρωθυπουργικὰς δηλώσεις δἐν ἔσπευσεν εἰς τὸ ἔργον τῆς ἀρετῆς. Καὶ ἔκτοτε βλέπομεν διωγμοὺς πάντοτε , ταπεινώσεις ὁλονὲν καὶ τὴν ἄψογον στάσιν ἀποκρυσταλλουμένην διὰ τῶν διακοινώσεων εἰς ἐθνικὴν ἀνανδρίαν. Ἀκούομεν δ’ ἐν χορῷ ἀλαλαζόντων κορυβάντων ὀρχουμένων περὶ τὴν τράπεζαν τοῦ δημοσίου θησαυροῦ, ὅλας τὰς δυνατὰς ἀσυναρτησίας περὶ τῆς θέσεως τῶν πραγμάτων καὶ ὅλας τὰς μεταφυσικὰς θεωρίας περὶ τοῦ μέλλοντος. Καὶ ὅμως σοφὴ καὶ πάλιν διαγράφονται τὰ ὅρια τῆς ἐνεργείας τῆς Ἑλλάδος. Ὅρια δὲ τὴν φορὰν αὐτὴν καθοριζόμενα καὶ εἰς χρονικὴν ἔκτασιν καὶ εἰς κύκλον ἐνεργείας. Τὴν χρονικὴν ἔκτασιν παρέχει τὸ δίδαγμα τῶν προσφάτων ἀνωμαλιῶν. Λήγει δὲ ἡ χρονικὴ αὕτη ἔκτασις ἐντὸς δεκαημέρου κατ’ ἀνώτατον ὅρον διότι εἶνε βέβαιον, ὅτι τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἡ Τουρκία θὰ παραλάβῃ τὸ «Ρίον Ἰανέϊρον». Συγχρόνως τὸ ὅριον τοῦ κύκλου τῆς ἐνεργείας εἶνε τόσον σαφὲς, ὥστε μόνον κακὴ πίστις—πλάνης πλέον δικαιολογία δὲν χωρεῖ—εἶνε δυνατὸν νὰ παρίδῃ. Ὁ κύκλος δὲ τῆς ἐνεργείας ταύτης περιορίζεται εἰς τὴν ἁπλουστάτην πράξιν τῆς δημοσιεύσεως του Διατάγματος τῆς προσαρτήσεως τῶν νήσων. Ἐὰν τὸ Διάταγμα τοῦτο ἐδημοσιεύετο ἀφ’ ἧς αἱ «Ἀθῆναι» ἐκήρυσσον τὴν ἐπιβλητικὴν τῆς δημοσιεύσεως του ἀνάγκην, τὰ ἐθνικὰ ἡμῶν πράγματα θὰ ἦσαν διάφορα. Τοῦτο ἐπιβάλλεται νῦν τοὐλάχιστον. Καὶ τὴν ἀξίωσιν τῆς ἀμέσου δημοσιεύσεως πρέπει πλέον νὰ κηρύξῃ ἐντὸς τῆς Βουλῆς ἡ ἀντιπολίτευσις. Ἀξίωσιν μὴ ἐπιδεχομένην οὐδεμίαν ἀντίρρησιν. Ἀξίωσιν ἡ μὴ πραγματοποίησις τῆς ὁποίας καθιστᾷ περιττὴν τὴν ὕπαρξιν ἀντιπολιτεύσεως ἐν τῇ Βουλῇ, διότι παρακωλύει καὶ τὴν ἐμφάνισιν τῆς πρωτοβουλίας τοῦ Στέμματος, ἐφ’ ὅσον κατὰ τεκμήριον ἔστω ἐμφανίζεται ὑφιστάμενον κοινοβουλευτικὸν πολίτευμα. Οἱ πολιτικοὶ ἄνδρες δὲν πρέπει νὰ ἐπικρίνωσι μόνον καὶ νὰ μεμψιμοιρῶσι ἀπολοφυρόμενοι ὡς Κασσάνδραι περὶ συμφορὰς τὰς ὁποίας ἠδύναντο νὰ προλάβῶσιν ἔστω καὶ ἐν τῇ ἀντιπολιτεύσει εὑρισκόμενοι. Οἱ πολιτικοὶ ἄνδρες ἐφ’ ὅσον πιστεύουσιν εἰς τὰς γνώμας αὐτῶν καὶ ἔχουσι τὴν δύναμιν ἀπὸ μελέτης νὰ προβλέπωσι τὴν ἐξέλιξιν τῶν μεγάλων γεγονότων ὀφείλουσι νὰ προκιδυνεύωσι τὰς γνώμας αὐτὰς. Τοῦτο εἶνε ἡ ἐργασία τῆς ἀντιπολιτεύσεως, ὅταν αὕτη καλεῖται νὰ ἐκπληρώσῃ ἐθνικὸν καθῆκον. Οὐδέποτε δὲ ἐν τῇ ἱστορία ἐθνῶν, διεγράφη τόσον σαφὲς εἰς γεγονότα καὶ τόσον ἐπιτακτικὸν ἐκ τῶν γεγονότων ὅσον νῦν ἐν Ἑλλάδι τὸ καθῆκον τῆς ἀντιπολιτεύσεως ἐν τῇ Βουλῇ.