Όλα τα πράγματα μου έμειναν
| ←Τελευταῖο ταξίδι | Ελεγεία και Σάτιρες Συγγραφέας: Ὅλα τὰ πράγματά μου ἔμειναν |
Τί νέοι ποὺ φτάσαμεν ἐδῶ→ |
⁂
Ὅλα τὰ πράγματά μου ἔμειναν ὅπως
νἄχω πεθάνει πρὶν ἀπὸ καιρούς.
Σκόνη στὴ σκόνη ἐγέμισεν ὁ τόπος,
καὶ γράφω μὲ τὸ δάχτυλο σταυρούς.
Ὅλα τὰ πράγματά μου ἀναθυμοῦνται
μιὰν ὥρα ποὺ περάσαμε μαζί,
σ' ἐκείνη τὰ βιβλία μου λησμονοῦνται,
σ' ἐκείνη τὸ ρολόι ἀκόμα ζῆ.
Ἤταν εὐτυχισμένη τότε ἡ ὥρα,
ἤταν ἕνα δείλι ζωγραφιστό.
Ἔχω πεθάνει τόσα χρόνια τώρα,
κ' ἔμεινε τὸ παράθυρο κλειστό.
Κανένας, οὔτε ὁ ἥλιος, πιὰ δὲ μπαίνει.
Τὸ ἐρημικό μου σπίτι ἀντιβοεῖ
στὴν ὥρα κείνη ἀκόμα, ποὺ σημαίνει,
αὐτὴ μονάχα, βράδυ καὶ πρωί.
Δὲν ξέρω δῶ ποιὸς εἶναι τώρα ὁ τόπος
δὲν ξέρω ποιὸς χαράζει τοὺς σταυρούς,
κι ὅλα τὰ πράγματά μου ἔμειναν ὅπως
νἄχω πεθάνει πρὶν ἀπὸ καιρούς.