Ίδατ' εκεί παλληκαριά

Ίδατ' εκεί παλληκαριά
Συγγραφέας:


Ιδατ'εκει αληθινη παλληκαρια και θαρρος!
απο παιδι αμουστακο σκοτωθηκε ο Τσαρος...
Γλυτωσε μια,γλυτωσε δυο,γλυτωσε πεντε κι εξη,
μα εις την εβδομη φορα ξαπλωθηκε νεκρος,
με τους Κο μ μ ο υ ν ο υ ς ευκολα μπορει κανεις να παιξη?
Γεια σου ,μεγαλε Ρουσακωφ,κι ας εισαι και μικρος.

Ιδατ' εκει παλληκαρια και θελησι μεγαλη!
Αμμ' τι θαρειτε? σαν κι εμας πως ειναι και οι αλλοι?
Εκει οπου στοιβαζεται μερα και νυκτα χιονι,
οπου ποτε δεν βλεπουνε λιακαδα ζηλευτη,
εκει και Αυτοκρατορα ενα παιδι σκοτωνει,
και ο μεγαλος τον μικρο δεν σερνει απο τ'αυτι.

Ιδατ'εκει παλληκαρια!...ο Τσαρος ο καυμενος
ηταν θεοφοβουμενος καλος και προκομμενος.
Θεος σχωρεστ'τον σημερα ματια πολλα τον κλαινε
που ειδαν εις τον ισκιο του ζωη κι ελευθερια,
και μοιρολογια αμετρα στο θανατο του λενε,
μα μη ξεχνατε,ανθρωποι,και την παλληκαρια.

Ιδατ'εκει πως αναψε το Ρουσικο το αιμα!
Ο Τσαρος ητανε καλος μα εφορουσε στεμμα.
Κι αν σκλαβους εξεσκλαβωσε πολλους ο μακαριτης,
απ' εναν Τσαρο λαφρωσε κι ο Ρουσακωφ τη γη...
Δοξα πολλη κι ο βασιλευς,μα δοξα κι ο πολιτης!
κανεις τον Τσαρο μονο του ας μη μοιρολογη.

Ιδατ'εκει παλληκαρια!Ω ποσο συλλογουμαι
τους βασιληαδες τους φτωχους και ποσο τους λυπουμαι.
Μια μπομπα ειναι σημερα ο καθε ενας θρονος,
σου καιει τα ποδαρια σου,σου καιει την κοιλια,
κι επειτα..στ'αναθεμα η δοξα του αιωνος,
δεν θελω να με κανουνε ποτε μου βασιληα.

Μαρτιος 1881