Έλα, ξανθή...
| Έλα ξανθή... Συγγραφέας: |
| Περιοδικό Εβδομάς, 1884 |
Ἔλα, ξανθὴ ἀγάπη μου, ἡ ἀρνάδα σου σὲ κράζει
πέρα στὴν ἀκροποταμιὰ στὰ πράσινα λειβάδια,
τώρα ποὺ ὁ ἥλιος ἔγειρε, ποὺ πιάνει καὶ βραδιάζει
τώρα ποὺ ἀρχίσαν στὶς βοσκὲς νὰ βγαίνουν τὰ κοπάδια.
Νὰ ἰδεῖς τ'ἀρνάκι ποὺ πηδᾷ τριγύρω στὴ βρυσούλα,
καὶ πάλι πως χαρούμενο γυρίζει στὴ μανούλα.
Θυμοῦμαι μιὰ φορὰ κι ἐμεῖς σὰν εἴμαστε παιδάκια
πῶς παίζαμε τρελλά-τρελλά μὲς τ'ἄγρια λουλούδια,
θυμήσου πῶς σοῦ ἐστόλιζα τὰ ὁλόχρυσα μαλλάκια.
Θυμήσου πόσα σοὔλεγα καὶ μοὔλεγες τραγούδια.
Τὰ χρόνια κεῖνα πέρασαν, τώρα σὰν μ'ἀντικρύζεις
τὰ γαλανὰ τὰ μάτια σου ἀλλοῦθε τὰ γυρίζεις.