Σελίδα:Athides Aurai Georgios Vizyinos.djvu/192

Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
180


Βλέπε, πῶς μὲ κάθε τρόπον
τὰ μελίσσια, τὰ λουλούδια,
τὰ στοιχεῖα αὐτὰ τοῦ κόσμου
μ’ ἐνθυμίζουν τῶν ἀνθρώπων
ταὶς χαραὶς καὶ τὰ τραγούδια
μὲ τὴν λύπη ποὖν’ ἐντός μου!

Ὁ καθένας προοδεύει·
ὅπως εὕρ’ οἰκονομιέται,
κ’ ἔκαμ’ ἔρωτα γιὰ νἄχῃ.
Ἡ καρδιὰ μ’ ὅλο γυρεύει·
κι’ ἀγαπᾷ κι’ ἀνταγαπιέται,
κ’ εἶναι πάντοτε μονάχη!