Δικαιοσ. — Μὰ ἡ σκιὰ τοῦ μακαρίτου καὶ πολυκλαύστου θείου μου θεωρεῖ ἑαυτὴν ἱκανοποιημένην…
Φυκαρησ. — Δὲν ἔχω, σᾶς εἶπα, νὰ κάμω μὲ τὴν σκιάν μὲ σᾶς θὰ κτυπηθῶ!…
Μαριγουλα ἰδίᾳ. — Τί θέλουν ’ς τὴ μέση ᾑ σκιαῖς δὲν ’μπορῶ νὰ καταλάβω!
Δικαιοσ. — Μὰ ἐγὼ ἂν παρεφέρθην, παρεφέρθην ἐξ αἰτίας ἐκείνης, ὥστε ἀφοῦ ἱκανοποιήθη ἤδη, πᾶσα μεταξύ μας διαφορὰ παύει.
Φυκαρησ. — Δὲν παύει καθόλου! Μὲ ὑβρίσατε καὶ ὀφείλετε νὰ κτυπηθῆτε.
Δικαιοσ ἰδίᾳ. — Δὲν τὄχω σκοπὸ ὕστερα ἀπὸ τετρακόσιαις χιλιάδες φράγκα ποῦ ἔχω!
Μαριγουλα τῷ Φυκάρῃ. — Μὰ ἀφοῦ ὁ κύριος σᾶς ζητεῖ συγγνώμην.
Φυκαρησ. — Δὲν τ’ ἀκούω ’γὼ αὐτά!
Μαριγουλα ἰδίᾳ. — Δὲν τ’ ἀκούει αὐτὸς αὐτά, μὰ ’γὼ τὸν χάνω κ’ ὕστερα; [Τῷ Φυκάρῃ ἰδιαιτέρως]. Ἡ ἐπιμονή σας αὐτή, θεῖε μου, θὰ μὲ καταστρέψῃ.... τώρα εἶναι περίστασις νὰ τελειώσῃ ἡ ὑπόθεσις ἐκείνη.
Φυκαρησ ἀφοῦ σκεφθῇ ἐπ’ ὀλίγον. Ἰδίᾳ. — Νὰ σοῦ ’πῶ δὲν ἔχει καὶ ἄδικο!… Ἂν τὤφερεν ἡ τύχη νὰ τὴν ξεφορτωθῶ… γι’ ἃς ἰδοῦμε!.... [Τῷ Δικαίῳ]. Σᾶς εἶπα ὅτι εἶμαι στρατιωτικός.... ἀλλ’ ἀπόστρατος καὶ τὰ πράγματα συμβιβάζονται, ὑπὸ ἕνα ὅμως ὅρον.
Δικαιοσ. — Πάλιν ὄρους ἔχομε! [Ἰδίᾳ].
Φυκαρησ. — Τὰς μετὰ τῆς ἀνεψιᾶς σχέσεις σας τὰς γνωρίζω. Καιρός, μοῦ φαίνεται, εἶναι πλέον νὰ παύσουν…
Δικαιοσ λαμβάνων τὸν πῖλον του ὅπως ἀναχωρήση. — Εὐχαρίστως, ἀφοῦ τὸ θέλετε, οὔτε θὰ τῆς ξαναμιλήσω.... [κινεῖται νὰ φύγῃ].
Φυκαρησ. — Πῶς!....
Μαριγουλα. — Πῶς!....
Δικαιοσ. — Δὲν θέλετε, εἴπατε, νὰ παύσουν αἱ μεταξύ μας σχέσεις;
Φυκαρησ. — Ναὶ… ἀλλά…
Δικαιοσ. — Ἀλλά;…
Φυκαρησ. — Διά… Διὰ τοῦ γάμου…
Δικαιοσ ἀναπηδῶν. — Πῶς!… Μὰ ’ξέρετε… [Ἰδίᾳ]. Μὲ τετρακόσιαις χιλιάδες φράγκα νὰ ὑπογυναικωθῶ δὲν πάει…
Μαριγουλα ἰδίᾳ. — Διστάζει ὁ ἄπιστος!…
